Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Ας το ονομάσουμε χαμένο ελεγχο.



Ο χρόνος κυλάει, το πάθος δίνει την θέση του στην λογική, η ορθογραφία στο παγκάκι χάνεται... μαζί και η θολούρα στα μάτια.

Δεν κάθεστε καν να ακούσετε την θέση ενός αντιρρησία. Οι μυρωδιές της καντίνας μας παίρνουν το μυαλό και χάνετε μία ακόμη συζήτηση. Μα τα καλύτερα είναι πάντα δωρεάν και έτσι μία καινούργια γεννιέται .  Καλοκαιρινό ξημέρωμα και αποχαιρετισμοί. Κάποιοι αφήνουν  την πόλη μετά από χρόνια και δυσκολεύονται. Αλλά έτσι κυλάει το πράμα.

Μέτρια κείμενα. Σαν να λέμε κακό γαμήσι.

Ανόητο να αγνοήσει κανείς την ανθρώπινη φύση. Να γαμάτε καλά για να μην έρθει η γελοία ώρα που θα βλασφημάτε την ανθρώπινη φύση.  

 Σκόρπιες λέξεις χαϊδεύουν τα αυτιά. Δεν υπάρχει κορεσμός στη τρέλα που συναντάς στο δρόμο. Και πρόσεξε. Γέμισε ο κόσμος με ψυχικές ασθένειες. Και κοίτα που ο ρακένδυτος παραμιλητής θα χαρακτηριστεί σαν τρελός ενώ εσύ σαν υγιής. Να χαρώ εγώ υγεία.