Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

old skool


Είναι ο 50άρης της νύχτας, ο 50άρης που είναι κατηγορία ανθρώπου από μόνος του, ο 50άρης που έχει ζήσει τόσα και τόσα, ο cult 50άρης. Είναι αυτός που μόλις μπεις στο μαγαζί του θα σε κοιτάξει στα μάτια, θα καταλάβει που ήσουνα και τι έκανες, θα σου κλείσει το μάτι, θα περάσει το χέρι του στον ώμο σου και με χαρακτηριστική φυσικότητα θα σου πει ‘’που είσαι παικταρά μου?’’. Μετά παραγγέλνεις ποτό, σκάει και η πρώτη γύρα σφηνάκια και κάπως έτσι ξεκινάει το αποτελείωμα σου. Σε κάποια φάση θα αράξεις την ζάλη σου στη γωνία και θα κοζάρεις κάνα χαζοβιόλικο λοκώ που κάτι θα προσπαθεί να αποδείξει θέτοντας το ρητορικό ερώτημα στον εαυτό σου ‘’την βρίσκω με ηλίθιες ε?’’. Αυτή είναι η στιγμή που θα έρθει ο τυπάς δίπλα σου και θα ανοίξετε συζήτηση.
Γύρω στις 8 το πρωί κατευθύνεσαι προς το ταμείο βγάζοντας τα 50 ευρώ που πρέπει να δώσεις αλλά… σου κρατάει μόλις 10 γιατί έτσι γουστάρει. Όπως καταλαβαίνετε δεν γινόταν να θέλω να πάει καλά ο χρόνος χωρίς να δώσω μία χειραψία μαζί του.

Μερικές φορές με κουράζουν η  ηθική, οι αξίες και οι νόμοι. Με κουράζουν οι καθωσπρεπισμοί. Με κουράζει η αδράνεια. Με κουράζει η έλλειψη σπίντας στο μυαλό. Με κουράζουν οι καλοί άνθρωποι. 

Γουστάρω την ουσία αυτής της ανουσιότητας. 


Για πόσο εξάλλου να αρνηθείς τα πάθη σου.

6 σχόλια:

Γαμάει και Δέρνει είπε...

Αυτός που αρνήται τα πάθη του είναι άνθρωπος. Ανάπηρος άνθρωπος...

Καλή χρονιά μικρέ

Φανή είπε...

μολις το διαβασα σκεφτηκα αμεσως το υπογειο ταβερνακι της γειτονιας μου. φαγητο σπιτικο, πιο σπιτικο δεν γινεται ομως γι αυτο και καθε μερα τρωμε κατι διαφορετικο, καταλογος δεν παιζει! :P , ο ιδιοκτητης θα παρει το κρασι του και θα κατσει μαζι μας, θα σηκωθει για να γεμισει τα καραφακια και να φερει τα κερασματα καθε φορα που στερευουμε και εκει, αργα το βραδυ που θα εχουν φυγει οι πολλοι-πολλοι, θα παρουμε τις κιθαρες και τα οργανα απο τον τοιχο και θα τραγουδαμε μεχρι τις 5-6 το πρωι.
οι περισσοτερες απο τις πιο δυνατες
μου αναμνησεις δεν εχουν το φως της μερας μεσα..

so είπε...

ξέρεις, λένε ότι τη νύχτα λειτουργούμε διαφορετικά, πιο αυθόρμητα. αφήνουμε πίσω μας τις μάσκες της ημέρας. ίσως και γι' αυτό οι άνθρωποι της νύχτας να είναι πιο αληθινοί... πιο ανθρώπινοι...

Sally είπε...

Όταν ήμουν πιτσιρίκι και μάθαινα αγγλικά, τύχαινε να μπερδέψω το "school" και να το γράψω "shcool"... Πράγμα που δείχνει πιο εύκολα το "cool" που κρύβεται καμιά φορά μέσα σε αυτή την "άλλη σχολή", με όποια μορφή μπορεί να είναι.!

By the way, τραγουδάρες έχεις διαλέξει να παίζουν στο ipod..! Αγαπώ.!

La Romantique είπε...

Καλή χρονιά!! ^^

Ωραίος τύπος. Μακάρι να συναντάς συχνά τέτοιους.

Constantine είπε...

@Ελένη αυτό ακριβώς. Άλλος κοσμος..

@Cool Sally ευχαριστω!

@La romantique με μια σχετικη καθυστέρηση... καλη χρονια!