Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Πως εγινα τρελος..



Με ρώτησες πως έγινα τρελός. Να πως:
Μιαν αυγή, καιρό πολύ πριν γεννηθούνε άμετροι θεοί, ξύπνησα από ένα λήθαργο κι είδα πως μου είχαν κλέψει όλες τις μάσκες μου –τις εφτά μάσκες που είχα δημιουργήσει και είχα φορέσει σε εφτά ζωές-
Έτρεξα τότε ακάλυπτος στους κοσμοπλημμυρισμένους δρόμους φωνάζοντας, ‘’κλέφτες, κλέφτες καταραμένοι κλέφτες!’’.
Πολλοί άντρες και γυναίκες με περιγέλασαν, κι άλλοι έτρεξαν φοβισμένοι στα σπίτια τους.
Σαν έφτασα στην αγορά, ένας νέος πάνω από μια στέγη φώναξε:
''Είναι τρελός!''. Σήκωσα το κεφάλι για να τον δω. Τότε, για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό πρόσωπό μου και η ψυχή μου γέμισε αγάπη για τον ήλιο, κι απ΄τη στιγμή εκείνη δεν ήθελα πια τις μάσκες μου. Και εκστασιασμένος φώναξα: ''ευλογημένοι εκείνοι που έκλεψαν τις μάσκες μου!"
΄Ετσι έγινα τρελός.
Και μέσα στην τρέλα μου βρήκα και τα δυο: λευτεριά και σιγουριά. Τη λευτεριά της μοναξιάς και τη σιγουριά πως δεν με καταλαβαίνουν. Γιατί αυτοί που μας καταλαβαίνουν κάτι υποδουλώνουν μέσα μας..
Αλλά, ας μην είμαι και τόσο περήφανος για τη σιγουριά μου. Κι ένας κλέφτης ακόμα, όταν είναι φυλακισμένος, είναι προφυλαγμένος από έναν άλλον κλέφτη.

Χαλιλ Γκιμπραν


                                                               Φωτογραφία μιας φίλης




Υ.Γ. είπα να μοιραστώ μαζί σας τα λόγια του τετραδίου που έπεσε στα χέρια μου.

6 σχόλια:

Miss Pink είπε...

...και πολύ καλά έκανες :)

(παρεπιπτόντως πολύ ωραίες οι φώτο της φίλης σου...)

Clem Lumen είπε...

Αυτοι που μας καταλαβαινουν κατι υποδουλωνουν μεσα μας... Το κραταω.

http://www.youtube.com/watch?v=VxJnzcNkiFo

Velvet Butterfly είπε...

σ'ευχαριστώ.

Manolog3 είπε...

Νομιζω θα ταιριαζε για soundtrack στην αναρτηση σου

La Romantique είπε...

Όμορφo. :)

Το πόνυ είπε...

μ'αρέσει αλλά αν νιώθεις φυλακισμένος στην ελευθερία της μοναξιάς?