Είναι γελοίο. Είναι πραγματικά γελοίο. Κάθε γαμημένο σοκάκι με τα φώτα του. Λάμπες παντού. Απίστευτο πράγμα να θες να κρύψεις το πρόσωπο σου σε κάποια σκιά και να μην βρίσκεις. Δεν ντρεπόσουνα ακριβώς. Αλλάζεις δρόμο όταν ακούς φωνές εξαιτίας μιας γαμημένης λάμπας και πιάνεις τον εαυτό σου να παρακαλά τον θεό για λίγο σκοτάδι. Πάνω στη ζάλη αλλάζεις για ακόμη μία φορά κατεύθυνση για μία νέα οδό. Και αυτή η πουτάνα φωτισμένη σκέφτεσαι. Δεν προλαβαίνεις όμως να ολοκληρώσεις την σκέψη και να ρίξεις κάνα γαμοσταυρίδι…σβήνει η λάμπα πάνω από το κεφάλι σου, κοιτάς ψηλά, χαμογελάς και την αράζεις στο διπλανό πεζούλι. Και όμως είσαι σε θέση ακόμη και να χαμογελάσεις. Τα έχεις κάνει όλα πλέον.
Σπουδαίο μπαστάρδεμα συναισθημάτων που ψάχνει καταφύγιο.
1 σχόλιο:
ποιος σκαλιζει το σκοταδι στην ψυχη σου?
Δημοσίευση σχολίου