Ήμασταν παιδιά, μετά έφηβοι, διασχίζαμε τις πόλεις, αγοράσαμε ένα ποδήλατο, ένα σκυλί, κλειστήκαμε σε μεγάλα γυάλινα γραφεία, γνωρίσαμε το χρήμα, τα προάστια, τα σούπερ μάρκετ, ψάχναμε την αγάπη.
1992-σήμερα : Σ.Ν. ευχαριστώ για όλα όσα με κάνατε να ονειρευτώ.
Μερικές λέξεις κάτω από ένα κλεμμένο ποδήλατο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Παίζει να είναι από κάποιο άλλο κομμάτι ή κάποιο βιβλίο ή κάτι? Φαίνεται πολύ γνώριμο :)
Φίλε αυτό είναι ένα comment που βρήκα στο youtube…στο τραγούδι κλεμμένο ποδήλατο των Στέρεο Νόβα. Νομίζω ότι είναι μία στιγμιαία έμπνευση του τύπου που σχολίασε :)
οπως και να εχει, οι στερεο νοβα δεν προσφεραν απλα την μουσικη τους.. μας εβαλαν σε δυσκολα μονοπατια σκεψης.. καθε φορα που ακουω σν ξερω οτι ακουω κατι διαφορετικο.. οχι απλα μουσικη..
μαριαννα.. (για να μην αναρωτιεσαι ποιος ειναι :Ρ)
ναι ναι, από εκεί είδα κ εγώ το comment και ψάχνοντας με έφερε εδώ :)
δεν ξερω τι να γραψω.. απλα τους αγαπω.. γι αυτα που ειπαν, γι αυτα που εκαναν, για ολες αυτες τις υπεροχες στιγμες που μου χαρισαν ακουγοντας τους..
και ζω για την μερα που θα τους ακουσω ζωντανα.. ας ελπιζω και εγω στο ονειρο..
μαριαννα
Δημοσίευση σχολίου